Πολλά χρόνια ήταν το όνειρό μου να φτιάξω μία συλλογή από αντικείμενα και μηχανήματα με τα οποία ασχολήθηκα σαν τεχνικός από μικρό παιδί και σαν έμπορος αργότερα. Καταπιάστηκα με αυτά τα είδη από 15 ετών και με τις γνώσεις που είχα αποκτήσει τότε στο νυχτερινό γυμνάσιο αλλά και στην βιοπάλη κατάφερα να γίνω σε αυτόν τον κλάδο, δηλαδή στις ζυγαριές, στις αριθμομηχανές και στις γραφομηχανές ένας μικρός μάστορας της εποχής εκείνης, ο πρώτος που άνοιξε αυτόματη ζυγαριά χωρίς καμία καθοδήγηση, γιατί το 1952 στην Ελλάδα δεν υπήρχαν τεχνίτες στον κλάδο. Τη δουλειά με τα μηχανήματα αυτά την αγάπησα. Η εταιρεία στην οποία εργαζόμουν έφερε τεχνίτες από την Ιταλία να με εκπαιδεύσουν, και είδα έναν κόσμο αλλιώτικο και πρωτότυπο που τώρα πια πάλιωσε και σήμερα τον παρουσιάζω στα τρία εγγόνια μου, στα παιδιά των σχολείων και σε όποιον ενδιαφέρεται. Η ιδέα γι αυτή τη συλλογή μου ήλθε όταν το 1974 σε ένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον της Αμερικής επισκέφτηκα το τεχνολογικό της μουσείο. Από τότε το όνειρό μου ήταν να συγκεντρώσω στο σπίτι μου μερικά από τα μηχανήματα και τις συσκευές που γνώριζα, για να μπορούν να έρχονται τα εγγόνια μου και τα παιδιά να βλέπουν την εξέλιξη τους και να φαντάζονται πως ήταν η τεχνολογία τότε.
Παναγιώτης Ζώγας
